Kawasaki Z 440 (C2) [1981]

Kawasaki Z 440 to motocykl klasy naked produkowany w japońskich fabrykach w latach 1980-1983 (wersja C2 opuszczała linie produkcyjne w 1981 roku). Wyróżnia go fenomenalna stylistyka — idealnie wpisująca się w ówczesne zapotrzebowanie rynku — oraz sprawdzona konstrukcja, która nie zawodzi motocyklistów w najmniej oczekiwanym momencie.

Kawasaki Z 440 zostało wyposażone w dwucylindrową jednostkę napędową w układzie rzędowym o pojemności skokowej 443 ccm. Chłodzony powietrzem silnik czterosuwowy posiada rozrząd SOHC, gaźnikowy układ zasilania marki Keihin (średnica gardzieli: 36 mm), rozrusznik elektryczny i elektroniczny zapłon tranzystorowy (TCI). Serce Kawasaki Z 440 generuje moc maksymalną 41 KM przy 7000 obr./min i maksymalny moment obrotowy 35,5 Nm przy 7000 obr./min. Przy masie na poziomie 164 kilogramów (na sucho, bez płynów eksploatacyjnych i paliwa) takie osiągi pozwalają na jazdę z prędkością maksymalną ponad 160 km/h. Moc i moment obrotowy trafiają na tylne koło za pomocą manualnej skrzyni biegów o sześciu przełożeniach, mokrego sprzęgła wielotarczowego i łańcucha napędowego. Warto zwrócić uwagę na zużycie paliwa — w Kawasaki Z 440 zostało utrzymane na bardzo niskim poziomie. Średnie spalanie wynosi zaledwie 3,5 l/100 kilometrów, co przy zbiorniku paliwa o pojemności 14 litrów gwarantuje użytkownikom 400 kilometrów zasięgu na jednym tankowaniu.

Szkieletem Kawasaki Z 440 jest rama kołyskowa i dwustronny wahacz wleczony — oba elementy wykonano ze stali. Przednie koło amortyzuje klasyczny widelec teleskopowy (średnica lag: 33 mm), tylne natomiast dwa amortyzatory hydrauliczne. Nad bezpieczeństwem użytkowników czuwa wentylowana tarcza hamulcowa o średnicy 275 mm (z przodu) i tradycyjny hamulec bębnowy o średnicy 160 mm (z tyłu). Kawasaki Z 440 porusza się na kołach o średnicy 18 cali, które obuto w opony szosowe o rozmiarach 3.00-18 i 3.50-18 (przód/tył).